Aanstelster…

Ik heb een paar weken geleden een MRI-scan gehad. Ik heb een slechte rug en ben vroeger geopereerd aan een dubbele- en acute hernia. Dat mijn rug mijn achilleshiel is, weet ik. Maar toen ik op één dag letterlijk twee keer door ‘mijn hoeven’ ben gezakt en niet meer overeind kon komen, was voor mij een teken toch even naar de dokter te gaan. Ik kreeg een MRI-scan, en heb daar vrijdag de uitslag van gekregen. Een zwakke plek waar ik aan de hernia’s ben geopereerd, tevens extra slijtage op die plekken, maar verder is ‘alles in orde’. Natuurlijk ben ik blij dat er geen gekkigheid is, maar aan de andere kant; Je zakt toch niet zomaar op je knieën en dat je daarna niet meer ‘normaal’ op kunt staan. Nu er geen directe oorzaak is gevonden, voel ik me net een aanstelster, maar zal het riedeltje extra fysiotherapie wel ondergaan. Stom ook, dat je je beter voelt als er daadwerkelijk iets gevonden wordt wat dit zou verklaren. Voor nu betekent het dus verder voortkabbelen, slechte dagen nemen voor wat ze zijn en de goede dagen vieren. En er zijn dingen te noemen die veel erger zijn dan mijn kwaaltjes.

Maar nu andere dingen, om er maar even een positieve draai aan te geven! De vrijdagmiddagborrel was weer geslaagd, en hebben we nu met z’n tweetjes ‘ondergaan’… Hahaha, alsof het een straf is… Lekkere Garnalenloempiaatjes, Toast met garnalen en Piri-piri kippenvleugeltjes. Ik had er de Hot-sauce bij gemaakt, maar ik moet bekennen dat manlief en ik redelijk in de ‘fik’ stonden en de Kimchi-mayonaise misschien een betere optie geweest zou zijn. Maar dat komt ook omdat ik hele schattige lieve kleine pepertjes had gebruikt in plaats van de Spaanse pepers die ik normaal gebruikt zou hebben. Maar ja, als je naar de foto kijkt… deze zien er echt lekker uit, maar hemeltje lief, PEDIS!!!!! Naast de borrel (manlief aan de Peroni en ik aan de Prosecco) hebben we maar een glas Arla erbij gepakt om te hitte iets te temperen. En het gekke is, ‘gewoon door blijven eten natuurlijk’…😉 Want pittig is ook wel verschrikkelijk lekker…

Ik had nog wat brood over van de garnalentoastjes, en daar heb ik vanmorgen een ‘verwen-ontbijtje’ van gemaakt. Een broodje met een gebakken eitje en wat uitgebakken spek. Klinkt saai, maar als je er iets meer werk van maakt dan het eitje en het spek alleen maar in de koekenpan gooien, ziet het er wel heel erg leuk uit. Lekkerder ook, omdat je het broodje even meebakt.

Verder is mijn dag gevuld met een koelkast/vriezer ontdooien, 2 nieuwe soorten Sloegin maken, apporteer-opdrachtjes voor Soof met ‘koud wild’ (omdat ik de plek in de vriezer nodig had voor het ontdooien van de vriezer in de keuken). Mooi, om het hondje weer zo gedreven aan het werk te zien!

Fijn om zo de dag te vullen met een beetje geneuzel waar je niet te veel bij na hoeft te denken. Morgen wordt een zware dag. Dan nemen wij afscheid van een lieve vriendin die helaas is overleden aan Corona. Ik had woensdag al een foto van haar geplaatst bij het blog. Een groot gemis!