.jpg)
Heerlijk, zo’n dagje dat er vrienden komen die graag proefkonijn willen zijn zodat ik me kan uitleven om recepten te maken waar ik nog foto’s van nodig heb of die ik al heel lang klaar wilde maken. Deze vriendin, Silvana, ken ik al 19 jaar. Onze relatie is niet als vriendschap begonnen. Ik was haar mentor in de brugklas, van de tijd dat ik nog les gaf op het Wellant College in Boskoop, in het mooiste lokaal van school, mijn paarse lokaal! Sil en ik hebben altijd contact gehouden. Toen zij jaren geleden vertelde dat zij een vriendje had die toch wel een paar jaar ouder was dan zij, maakte ik me wel even zorgen. Maar met oud- en nieuw kwam zij bij ons aanwaaien om hem aan ons voor te stellen, en waren mijn zorgen verdwenen. Wat een leuke knul! Nu, 19 jaar later zijn zij alweer 5 jaar getrouwd en de ouders van prachtige dochter Saar.
Saar is afgelopen week voor het eerst naar school gegaan. We hebben daarom vandaag wat vroeger afgesproken dan dat we anders zouden doen. Zo’n eerste week school hakt er altijd wel in voor zo’n hummeltje. Saar is een schatje, maar heeft wel een beetje het temperament van haar moeder toen die nog puber was! Leuk dat je met sommige oud-leerlingen nog zulk mooi contact kunt hebben. Nu is Sil wel een uitzondering, met haar en Martijn hebben wij een echte, volwassen vriendschap opgebouwd. Soms nemen oud-leerlingen nog steeds even contact op. Zo kreeg ik een paar jaar geleden nog een telefoontje van een oud-leerlinge, kwam er nog een andere oud-leerling voorbij met een bosje bloemen en is een andere oud-leerlinge, Esmée, vorig jaar april moeder geworden van een prachtige dochter. Esmée staat nu voor de klas. Zij is onderwijzeres geworden, omdat ik zo leuk en goed les gaf. Een groter compliment kun je als leraar niet krijgen.
Nu spoken er ook nog steeds namen van 'mijn' leerlingen door mijn hoofd waar je je vroeger een beetje zorgen over maakte. Kinderen met een moeilijke thuissituatie, kinderen die verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt, kinderen die zo op het randje zaten, dat het beide kanten op kon gaan. Van sommige van deze leerlingen hoor ik dan weer via via dat het hen gelukkig goed vergaat, maar ik hoor helaas ook wel eens andere verhalen… Maar die gelukkig een stuk minder vaak.
Ik kan nog geen foto’s laten zien van wat wij vandaag eten. Als de foto’s lukken, en ik niet weer eens vergeet die te maken, komen die de komende weken online. Vandaag zet ik het recept van de Pistache Delight online. Een heerlijk luchtige pistachecake, die je zo pimpt dat het eruit ziet als een taart. Pistache kleurt altijd zo mooi groen, en de pistache-crème die ik heb gebruikt in deze taart maakt het helemaal af. Deze kun je kopen bij een betere (Italiaanse) delicatessenzaak. Gelukkig hebben wij een goed Italiaans restaurant in de buurt, waar ze deze, en nog veel meer andere Italiaanse lekkernijen, verkopen. Ik hoop dat je ‘m een keer gaat maken, deze Pistache Delight, dit is echt een aanrader!
Commentaires