Gaaf weekend!

Midden in Corona-tijd tóch mooie uitjes gehad! Weliswaar allemaal aangepast, maar ontzettend genoten! Op zaterdag mocht ik met een jachtvriend mee op de hazen en de fazanten bij Hoofddorp, pal naast Schiphol. Er was een hondje nodig, want we zouden onder andere tussen de mosterd gaan peuteren. 'Of Soof hazenrein is'... nou ja, ze luistert best goed, maar garanderen dat ze niet achter hazen aan gaat vond ik weer een stap te ver. Een jaar geleden ben ik met de Diana's in Frankrijk geweest op de fazanten, daar heeft ze wel heel veel geleerd. Slagen maken door het veld, niet te ver weg lopen van de geweren en voorstaan is een heel ander verhaal dan apporteren, en dat is wat zij het meeste doet. Op de afgesproken verzamelplek komen de jachthouder en nog een dame aan op de afgesproken tijd. Er wordt besproken wie op post gaat en wie gaan drijven. We drijven tussen de mosterd, dat is een redelijk hoog gewas, bijna heup-hoog. Het is maar goed dat iedereen een regenbroek aan heeft, de mosterd is nat van de regen. Soof begrijpt wat ze moet doen. Ze houdt ons alle drie in de gaten, maar kan ons door de hoogte van de mosterd niet zien. Ze springt op en neer om boven de mosterd uit te komen. Na een tijdje begrijpt ze, dat ze haar neus moet gebruiken en het geen zin heeft steeds op en neer te springen. Steeds zien we iets tussen de mosterd door bewegen, het zijn hazen. Je kunt geen schot geven op wat je slecht ziet door de mosterd, maar de hazen zijn slim en steken over naar een aangelegen gerooid veld. Er vliegt een fazantenhaan op, recht omhoog als een helikopter en vliegt vervolgens van ons af. Omhoog gaat nog redelijk langzaam, maar in z'n vooruit is hij echt binnen een paar seconden op topsnelheid. Er mogen alleen hanen geschoten worden, de hennen laten we vliegen.

Nadat we meermaals de mosterd hebben uitgedreven, gaan we door naar het naastgelegen gerooide weiland. Daar is een haas dat zich heeft gedrukt. Ik sta met Soof op een meter of 5 van het haas, ik sta klaar om te schieten, maar het haas besluit de benen te nemen, Soof is niet te stoppen en rent er achteraan. (Op deze afstand zou het ook bizar geweest zijn als ze wel meteen naar me had geluisterd.) Ik kan geen veilig schot afgeven, maar mijn buurjager wel. Hij schiet het haas en dat gaat over de bol. Soof apporteert. Zo hebben we nog een aantal kansen die ook mooi benut worden. Soof luistert verder goed, ze ziet hazen, maar blijft op commando naast me. Als er een haas of fazantenhaan geschoten wordt, apporteert zij die feilloos. Ik ben trots op haar, ze werkt zo hard en doet verschrikkelijk haar best. Die heeft haar banaantje en een lekkere snack wel verdiend! Wij gaan nog naar de 'jachthut' en drinken daar een drankje en eten een lekkere warme kom erwtensoep. Ik kan echter niet te veel eten en ook niet te lang blijven, ik heb nog een online 'Kerstdiner' van de Ronde Tafel en moet naar huis om zo snel mogelijk op locatie in gala deel te nemen aan het aangepaste Kerstdiner. Snel naar huis, spullen opruimen, hondje verzorgen, douchen, omkleden en hup, naar de locatie van het Kerstdiner. Wij zitten met 2 koppels bij elkaar en de anderen die deelnemen kunnen ons, en wij hen, online volgen. Zo zijn we op afstand toch een beetje bij elkaar.

Vandaag heeft manlief de kerstboom opgetuigd terwijl ik een appeltaart aan het maken was. Ik heb er meteen twee gemaakt. De ene heb ik in de oven gedaan en de ander ongebakken in de vriezer. Ik had zulke mooie appels van een andere jachtvriend gekregen, daar moet je natuurlijk wel iets moois en lekkers van maken. Twee appeltaarten en een pan appelmoes! Al met al een heerlijk weekend gehad, veel geleerd, nieuwe dingen gedaan en weer hele leuke mensen ontmoet. Het haas dat ik heb meegekregen is intussen panklaar, dat wordt weer een zalige hazenpeper.