Rendang

Ik weet dat ik heel veel mensen blij ga maken met dit recept. Ik heb er eindelijk aan gedacht foto’s te maken, dus nu kan het geplaatst worden. Rendang vraagt wat tijd. Het snijwerk valt, zoals bij de meeste recepten, nog wel mee. Maar het aantal uur dat je dit moet laten pruttelen, is veel. Nu laat ik dit gerecht in de oven zachtjes garen, zo kan de bodem niet aankoeken en controleer je de temperatuur. Zo heb je er geen omkijken naar zodra het eenmaal in de oven staat. Op de foto zie je meteen een aantal andere gerechten, die zullen binnenkort online komen. Rendang is een stoofpot van rundvlees in een kruiden-kokossaus. Je ziet het tegenwoordig bij veel restaurants op de kaart. Er zijn wel honderden varianten op het recept, maar dit is het mijne. Zelf ben ik, bij hartige gerechten, niet heel erg precies met de hoeveelheden. Heb ik bijvoorbeeld een pittige peper of sambal, dan gebruik ik minder dan dat deze niet zo heet zijn, en gebruik ik iets meer palmsuiker. Soms grijp ik mis met de geraspte kokos, en dan voeg ik een extra stukje santen toe. Het is gelukkig geen scheikunde (of bij veel taarten)  waar alles precies afgemeten moet zijn.

De vriendin van jongste zoon zit nu voor de tweede week in de US. Ze heeft het gelukkig heel erg naar haar zin. Mijn kuiken doet genoeg leuke dingen naast zijn studie en werk, maar mist haar wel heel erg. Als troost heb ik voor hem één van zijn lievelingstaarten gemaakt, de Amerikaanse wortel-notentaart. Toen hij met een paar vrienden afgelopen vrijdag thuis kwam na een avondje stappen, hebben zijn vrienden daar ook nog van kunnen genieten, en vind ik een heel lief schrijven op het kookeiland. Zo schattig! Omdat de taart te veel is nu we met z’n drietjes zijn, heb ik een stuk meegenomen naar Wodkawoensdag. Carla had nog een heerlijk bananenbrood met cranberry's gemaakt en een bramenlikeur meegenomen. Zo hadden we weer voldoende calorieën binnen die we tijdens de les kwijt geraakt waren. Ik mocht op Theo rijden, en dat was weer één groot feest. Ik heb de knoop doorgehakt, en ga in maart toch weer een proef rijden. Ik twijfel alleen nog tussen F3 en F4. Omdat ik de vorige keer alle benodigdheden voor de proef heb geleend (ik dacht dat het daar bij zou blijven), heb ik nu maar zelf spullen aangeschaft. Zo heb ik een prachtige witte rijbroek en een schitterend jasje voor een heel mooi prijsje op de kop kunnen tikken via Marktplaats. Een wedstrijdshirt, witte handschoenen en een haarnetje heb ik in de uitverkoop kunnen kopen. Zo heb ik een mooi wedstrijdtenue voor een prikkie. Geen idee of ik na deze proef mezelf ooit nog zo gek krijg nog een keer een proef te doen (ik heb altijd dagen van tevoren de zenuwen zodra ergens het woord ‘proef’ of ‘examen’ aan kleeft). Maar dan heb ik in elk geval alle benodigde spullen in huis.

Vrijdag hadden we van onze WBE de Nieuwjaarsreceptie gehouden. Dat was weer één groot feest. Sowieso om elkaar weer te zien, maar ook omdat we elk jaar een loterij organiseren. Van meerdere sponsoren hadden wij prijzen en tegoedbonnen gekregen, waardoor onze prijzenpot weer goed gevuld was. De JBL-ers (de jachthoornblazers van de WBE) hadden weer een paar prachtige deuntjes laten horen. Ik deed niet mee, dat was voor iedereen beter, ik heb al zo lang niet geoefend. Maar ik schuif binnenkort weer aan, eerst maar weer een paar (juiste) tonen uit de jachthoorn zien te persen.

Ik wens je veel kokkerelplezier als je de Rendang een keer gaat maken. En binnenkort dus de Nasi Kuning (gele rijst), de Sambal goreng boontjes, Telor Belado (eitjes in pittige saus). Als je dan toch aan het snijden bent en toch even in de keuken staat, kun je die meteen ook maken 😉.