En daar hoort natuurlijk een Gevulde speculaas bij. Als je er voor kiest (en dat raad ik je wel aan) de amandelspijs zelf te maken, zul je eerst even aan de slag moeten. Deze is snel gemaakt, je hebt alleen een keukenmachine, blanke amandelen, suiker en een citroen nodig. Je moet het wel even de tijd gunnen de smaken goed in te laten trekken, maar ik heb het een keer gemaakt met “haast” en ook dat was prima qua smaak. Niet schrikken als het te “kruimelig” is, als je het gaat gebruiken in koek of taart, moet er nog een eitje bij en krijg je een heerlijk zacht amandelspijs. Je maakt met mijn recept voldoende voor 2 porties. Maar je kunt de spijs lang in de koelkast bewaren (dat is dan wel zonder dat eitje!).
De afgelopen dagen waren wel weer wennen aan de harde wind en de hoeveelheid regen. Ik heb maandag-poetsdag gehad, met daarna een afspraak bij mijn manueeltherapeut die ook acupuncturist is. Hij had me wel weer een compleet speldenkussen van me gemaakt (op de foto zie je alleen nog maar 1 been met naalden!). Eerst de voorkant, en daarna mijn rug aangepakt. Hij werkte eerst in Utrecht en zijn woonplaats Kedichem, maar sinds een paar jaar alleen nog maar in Kedichem. Dat is wel een eindje uit de slinger, maar ik heb baat bij wat hij doet. Elke 3 weken ga ik voor een consult en kom ik weer beter van de behandelbank af dan dat ik er op geklauterd ben. Helaas had jongste zoon, terwijl hij op mij wachtte in de auto, het contactsleuteltje zo aangezet dat lampen, radio, verwarming en stoelverwarming lekker aan het draaien waren 45 minuten lang….
Toen ik de auto wilde starten, je voelt ‘m al aankomen, was de accu leeg. Gelukkig duurde het niet al te lang voordat de ANWB bij ons was en heb ik meteen geleerd waar de accu in mijn auto verstopt zit. Dat was niet onder de motorkap, maar bij het voetgedeelte van de bijrijder onder een luikje… wie zoekt daar nu? Na 45 minuten konden we richting huis. Het was erg druk onderweg, terwijl het advies om thuis te werken toch al een aantal weken van kracht is.
Op dinsdag heb ik eerst met mijn vriendin gewandeld. Zij heeft wel een goede foto kunnen vinden van ons samen tijdens een pre-corona-wandeling. Dat was tijdens een barre wandeling met regen, natte sneeuw en harde wind. De foto hebben we gemaakt toen we ook nog hagel over ons heen kregen… Dat was op het rechte stuk midden in de polder en de plas naast ons.
We moesten ons toen omdraaien, omdat de hagel keihard in ons gezicht sloeg. Gelukkig konden we er nog wel om lachen. Daarna heb ik het haas dat ik had geslacht en gevacumeerd samen met een beetje pompoensoep en een bakje hazenpeper bij mijn jachtvriend gebracht. Ik word altijd verwend door Ank en Franz, nu kreeg ik weer een zalig taartje en een cadeautje mee naar huis. Eenmaal thuis bleken er heerlijke bonbons in de verpakking te zitten, en heb ik er meteen een verwen-moment van gemaakt met warme chocolademelk.
Ook vandaag heb ik mezelf, na paardrijden en de honden uitlaten, een verwen-lunch gegeven. Wat zalm en een eitje met wat Philadelphia met kruiden op een sesam-cracker gedaan. Om het er als een feestje voor mezelf uit te laten zien een paar takjes groen erop. Dat maakt het dan net even af, als je dan toch zo’n feestje voor jezelf op een bordje hebt gemaakt. (En maar zeuren dat ik mijn broeken slecht dicht kan krijgen…) Dan lees ik de Bemoeinietkikkeropinsta en moet ik heel hard lachen (en nog een paar, want deze kun jij waarschijnlijk ook wel waarderen 😉)
Comentários